N. Rondleiding op het kdc

Vandaag hadden we de rondleiding op het kdc. Een spannende dag. Of spannend.... dat is niet echt het goede woord. Ik was wel wat zenuwachtig. Wist een beetje wat ik kon verwachten want ben wel vaker op een woongroep geweest en een MKD had ik ook wel eens van binnen gezien (heel veel jaren geleden, dat wel, maar heeft altijd wel een positieve indruk achter gelaten). Van te voren waren we al 'gewaarschuwd' dat er ook meervoudig gehandicapte kinderen waren, en dat we daar vooral niet van moesten schrikken. Dat deden we ook niet, hoe kun je nou schrikken van zulke prachtkinderen? Misschien ook wel omdat ik ermee opgevoed ben, er vrijwilligerswerk mee heb gedaan en er zelfs mee op vakantie ben geweest. Kortom, ik schrik er niet zo snel meer van. 

Maar goed, we waren daar nu niet voor andere kinderen. We waren daar nu voor ons eigen kind. En dat is dan toch anders. Je gaat dan toch anders kijken. Het viel ons op dat er best veel kinderen waren waar je duidelijk aan zag dat er 'iets aan de hand was' maar ook heel veel 'gewone' kinderen. Kinderen waar je helemaal niets aan zag. Kinderen zoals ons meissie. 

N. was gelukkig helemaal haar eigen selfie. Gelijk bij binnenkomst super enthousiast en ze wou ook meteen op de binnenspeelplaats gaan fietsen. Nou dat mocht wel want we moesten even wachten. 

De eerste indruk was goed. Ze vind het nu al leuk, het ziet er allemaal zo gezellig uit. 
Toen kregen we een gesprek waarin de mevrouw vertelde hoe het er aan toe gaat, welke verschillende groepen er allemaal zijn: meervoudig gehandicapt, een groep met kinderen die door gaat stromen naar school (gewoon/bijzonder basis onderwijs), een groep voor kinderen die veel structuur en weinig prikkels nodig hebben, een groep voor jonge kinderen en zo nog een paar groepen, kortom...allemaal heel divers. N. gedroeg zich erg goed tijdens het gesprek. Bleef lekker rustig spelen en wij konden rustig praten.  

Na het gesprek kregen we een rondleiding. N. mocht lekker op de binnenspeelplaats spelen met de andere kinderen. Ze voelde zich zo heerlijk thuis al, zo'n gerusstellend gevoel :wub  Tijdens de rondleiding gingen we kort kijken bij één van de groepen, de slaapkamers, gymzaal en buiten. Allemaal kleine ruimtes, geschikt voor kleine groepjes en één op één behandeling/therapie. De meeste therapeuten doen de 'behandeling' in de groep, zoveel mogelijk meegaan in de groep. We waren er over uit. Dit is echt dé plek voor N. 

Na de rondleiding kregen we nog informatie over de inschrijfprocedure, vergezeld met een heel pakket papieren die ingevuld moeten worden. Hier zijn we wel een avondje zoet mee hahaha

Als afsluiting mochten we nog even kijken bij het zwembad en de modderbak. Nou, nu wou N. natuurlijk helemaal niet meer naar huis, want onze kleine waterrat wou gaan zwemmen! Toen ze hoorde dat ze ééns in de week/twee weken gingen zwemmen, stuiterde ze bijna! Een school met zwembad, wie heeft dat nou? Super toch?! Het is maar een klein badje hoor, maar groot genoeg voor onze kleine muis :wub

Na nog een korte blik op de buitenspeelplaats gingen we weer naar huis. Eerst nog even een kopje koffie, brood/gebakje bij de Intratuin genomen. Kon N. nog even spelen in de binnenspeeltuin en hadden we ook nog even tijd met ons drietjes. Zo vaak komt het natuurlijk niet voor dat we met z'n drietjes weg gaan, we hebben daarom maar even lekker gebruik gemaakt van het feit dat de jongste met haar tante op stap is. 

Benieuwd wanneer de beschikking van de gemeente binnen is en we weer langs kunnen gaan voor het inschrijfgesprek.